
Φύλλα ελιάς τοποθετούταν στο μίξερ με νερό και έβγαζαν το αφρώδες αλά φραπέ ρόφημα.
Όλα τα πρωινάδικα φιλοξενούσαν νοικοκυρές και καφετζήδες, αλά golden barista να παρασκευάζουν το ρόφημα και να διαφωνούν αν πρέπει να τεμαχίζονται τα φύλλα ελιάς ή να μένουν ολόκληρα.
Και ναι μερικοί μέσα στην απελπισία τους και στον πόνο από προβλήματα υγείας που είχαν το δοκίμασαν.Υπήρχαν όμως και οι άλλοι όπως συγγενής μου ,στην ερώτηση γιατί το πίνει κάθε μέρα αφού δεν έχει πρόβλημα απάντησε,ρε αδερφέ για πρόληψη από δικά μας δέντρα είναι,και είχε δίκιο ξέρεις τι πίνεις και τι τρως.Λες και το σκόρδο είναι καλύτερο που μυρίζει κιόλας,ατάκα δεύτερη.
Και ενώ η ιατρική κοινότητα φώναζε και δήλωνε την αντίθεσή της το "δια πάσαν νόσον" νέκταρ
σερβίρονταν πλέον και σε καφενεία κλπ .Ο κόσμος το ζήταγε και ο επαγγελματίας έπρεπε να τον εξυπηρετήσει.
Οι ατάκες πολλές και το πείραγμα μεγάλο,αν και κάποιοι είδαν το καλύτερο αφού ξεπέρασαν τα προβλήματα μνήμης, αστάθειας και καθαρής σκέψης που τους δημιουργούσε το....ούζο.
Κάπως έτσι ένα ακόμη Ελληνικό Π.Ο.Π προϊόν το εξαφάνισαν τα συμφέροντα.
Για την ιστορία πάντως το υπουργείο Υγείας είχε αντιδράσει έντονα τότε άλλα το θεραπευτικό ρόφημα έσπαγε ρεκόρ.Επίσημα δεν υπήρξε κάποια μελέτη που να επιβεβαιώνει τη χρησιμότητα του ροφήματος ούτε αποδεδειγμένα θεραπευτικά αποτελέσματα.Αντίθετα υπήρξαν περιπτώσεις όπου το ρόφημα έκανε αντίδραση λόγω της τοξικότητάς του με φάρμακα που ελάμβανε ο καταναλωτής και υπήρξαν ενοχλήσεις.
Ν.Ρ