ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

10/recent/ticker-posts

Ποντιακή Γενοκτονία : Ένα Ατιμώρητο έγκλημα

xarths pontou
Ο πληθυσμός των Ποντίων στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου κατά την περίοδο 1914-1923 ανερχόταν στις 750.000. Στην περίοδο 1914-1918 και 1919-1923, κατόπιν συστηματικής διώξεως της τουρκικής Αρχής, 353.000 Πόντιοι χάνουν τη ζωή τους. Τα προμελετημένα σχέδια της νεοτουρκικής και της κεμαλικής Αρχής κατάφεραν την τελειωτική Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι Τούρκοι, με την καταστροφική μανία τους, καταφέρνουν να ξεριζώσουν τους Έλληνες Ποντίους από τα παράλια του Ευξείνου Πόντου, όπου κατοικούσαν για 3.000 χρόνια και είχαν αναπτύξει ένα σπουδαίο ελληνικό πολιτισμό και μια λαμπρή ιστορία. Ο ίδιος ξεριζωμός επιφέρεται κατά μήκος της υπόλοιπης Μ. Ασίας εις βάρος Ελλήνων και άλλων μειονοτήτων, ιδιαίτερα μετά την πυρπόληση και καταστροφή της Σμύρνης.
Συνοπτική  παρουσίαση ιστορικών γεγονότων :
Από τις αρχές του 1914, η γερμανική στρατιωτική αποστολή στην Κωνσταντινούπολη υπέδειξε ότι οι
ελληνικοί πληθυσμοί θα δημιουργούσαν πρόβλημα για την Τουρκία, σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής
με τις Δυτικές Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία) κατά συνέπεια η μετακίνηση των πληθυσμών στο εσωτερικό
της Ανατολίας ήταν απαραίτητη. Η ίδια υπόδειξη έγινε το 1895-96 και 1905-07 εις βάρος των Αρμενίων,
προκαλώντας τότε 400.000 θύματα. Στη συνέχεια και μέχρι το 1915, περισσότεροι από 1.000.000
Αρμένιοι χάνουν τη ζωή τους, για να ολοκληρωθεί έτσι η γενοκτονία των Αρμενίων. Έλληνες και Αρμένιοι,
τα δύο δυναμικότερα οικονομικά και πολιτισμικά στοιχεία σε όλη τη Μικρά Ασία και στον Πόντο, είναι οι
κυριότεροι στόχοι της εθνικιστικής πολιτικής των Νεοτούρκων. Από το 1911 οι Νεότουρκοι καθιερώνουν
την υποχρεωτική στράτευση των Ελλήνων του Πόντου, η οποία ανάγκασε χιλιάδες Ποντίων να μεταναστεύσουν
στη Ρωσία. Με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, η Τουρκία καλεί γενική επιστράτευση.
Τα εξοντωτικά μέτρα των Τούρκων μπαίνουν σε εφαρμογή. Επιστρατεύουν τους Έλληνες της Μ. Ασίας
και του Πόντου, για να τους στείλουν στο πολεμικό μέτωπο και στα τάγματα εργασίας «αμελέ ταμπουρού»,
«τα τάγματα θανάτου»   στην Ανατολία, όπου τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, πολυήμερη πεζοπορία και
πολυάριθμες κακουχίες. Με την λεγόμενη διαδικασία του  «λευκού θανάτου» χιλιάδες άνδρες πεθαίνουν
από τις κακουχίες και τα βασανιστήρια. Ο Ποντιακός Ελληνισμός αντιδρά και έτσι  δημιουργούνται οι πρώτες
αντάρτικες ομάδες Ποντίων από δραπέτες, άνδρες αποφασισμένους να προστατεύσουν τον ελληνικό πληθυσμό.
Το Δεκέμβριο του 1916, οι Τούρκοι στρατηγοί Εμβέρ και Ταλαάτ σχεδιάζουν την εξόντωση του άμαχου
ελληνικού πληθυσμού του Πόντου. Αρχίζει άμεση εξόντωση των ανδρών των πόλεων και γενική εξορία
όλων των ανδρών και γυναικόπαιδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής, με σκοπό τη σφαγή.
Το πρόγραμμα ξεκινά από τις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Οι μαζικές εκτοπίσεις γυναικών
και παιδιών από τα παράλια του Ευξείνου Πόντου στο εσωτερικό της Ανατολίας, του Κουρδιστάν μέχρι και
τη Συρία, είναι πορείες θανάτου. Σφαγές, κρεμάλες και εκτελέσεις, φυλακές, λεηλασίες και βιασμοί ήταν η
τακτική των Νεότουρκων, για να απαλλαγούν από τις μειονότητες. 
19  Μαΐου 1919
Στις 19 Μαΐου το 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ (ιδρυτής της νέας Τουρκίας) αποβιβάζεται στη Σαμψούντα, όπου
οργανώνει τη δεύτερη φάση της Γενοκτονίας του Ποντιακού πληθυσμού στα παράλια του Ευξείνου Πόντου.
Τα μέτρα εξοντώσεως συνεχίστηκαν μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης στις 30 Ιανουαρίου 1923
και μέχρι την ανταλλαγή των πέραν των 2.000.000 Ελλήνων από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, και των 480.000
μουσουλμάνων από την Ελλάδα. Έσφαζαν, βίαζαν, βασάνιζαν, κατέστρεφαν.

Η κατάσταση σήμερα
Μέχρι σήμερα η Τουρκία, μετά από 90 και πλέον χρόνια, αρνείται να παραδεχθεί τα φρικτά γεγονότα
εναντίον των Αρμενίων και Ελλήνων, ένα μεγάλο έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα, το έγκλημα του
Ξεριζωμού και της Γενοκτονίας. Η αποσιώπηση των γεγονότων της Ιστορίας από τους σημερινούς
Τούρκους και τις τουρκικές κυβερνήσεις δημιουργεί το εμπόδιο για συγχώρεση και συμφιλίωση.
Όπως έγραψε ο περίφημος Πόντιος συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς, στο βιβλίο του «Γη του Πόντου»,
«να ρίξουμε το πέπλο της λήθης στο παρελθόν, αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε. Να αναγνωρίσουν οι
Τούρκοι τα εγκλήματα των πατεράδων τους, αν πράγματι θέλουν και αυτοί να κατατεθούν στη σειρά των
πολιτισμένων κρατών». Η 19η Μαΐου έχει καθορισθεί η ημέρα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Πολυάριθμες εκδηλώσεις γίνονται εις μνήμην των χιλιάδων νεκρών Ποντίων –Ελλήνων , ενώ πολλές 
είναι οι προσπάθειες για την παγκόσμια  αναγνώριση της  ποντιακής γενοκτονίας. Η Ελληνική βουλή με 
το Ν. 2193/94 ,ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως,Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των
Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο, ακριβώς την  ημέρα που πριν 75 χρόνια ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε
στη Σαμψούντα, Επίσης μια πραγματική υπέρβαση έκανε η βουλή της νότιας κυβέρνησης της Αυστραλίας,
η οποία την 20/12/2008, με πρωτοβουλία του υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Άτκινσον, ενέκρινε ομόφωνα το
ψήφισμα της Ποντιακής Αδελφότητας Νότιας Αυστραλίας, με το οποίο αναγνωρίζει την ποντιακή γενοκτονία.
Τέλος  στις 12/02/2010  το Σουηδικό κοινοβούλιο αναγνώρισε  ως γενοκτονία τη σφαγή των Αρμενίων και
άλλων μειονοτικών ομάδων όπως οι Πόντιοι, οι Χαλδαίοι, οι Σύριοι και οι Ασσύριοι από τους Οθωμανούς
το 1915.
pontioi
Διεθνής   αναγνώριση της  γενοκτονίας του Ποντιακού 

Ελληνισμού.
Η  Ρωμανία κι αν επέρασεν , ανθεί και φέρει κι άλλο…
Επιμέλεια παράθεσης ιστορικών στοιχείων  
ΤΑΦΙΑΔΗΣ  Χρ. Νικόλαος 

Λιμενικός 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια