Πενηνταοκτάχρονος συμπατριώτης μας, εμβολιασμένος, κατέληξε στο νοσοκομείο Αγρινίου, παρά τις προσπάθειες των γιατρών.
Παρά, επίσης την προθυμία από πλευράς Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων -και του διοικητή του- να βρεθεί κλίνη ΜΕΘ. Βρέθηκε, αλλά εκείνη την στιγμή δεν ήταν δυνατή η διακομιδή του και την επόμενη ώρα η κλίνη κατελήφθη από άλλον ασθενή.
Έχω αναφερθεί στην περίπτωση ασθενούς που, παρά το γεγονός ότι οι πνεύμονές του ήταν κατεστραμμένοι κατά 95% από τον ιό, διασώθηκε χάρη στις προσπάθειες των γιατρών της ΜΕΘ στα Γιάννενα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα σωζόταν ο άτυχος ασθενής που κατέληξε στο Αγρίνιο. Δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αφού ούτε γιατροί είμαστε, ούτε -πολύ περισσότερο- θεοί.
Αυτό που πρέπει να θεωρείται κοινά παραδεκτό, είναι ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει τις πιθανότητες επιβίωσης μέσα σ’ αυτό το κακό της πανδημίας. Το φρακάρισμα στις ΜΕΘ των μεγάλων νοσοκομείων και η έλλειψη λειτουργικών ΜΕΘ σε τοπικό επίπεδο, καθιστά μερικές φορές την μάχη για την ζωή μια παρτίδα κορώνα-γράμματα. Κι αυτό είναι κρίμα κι άδικο για τις οικογένειες που βιώνουν αυτή την τραγωδία.
0 Σχόλια
Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς δε θα δημοσιεύονται.