Έρχεται νέο πακέτο φοροελαφρύνσεων για τις επιχειρήσεις: Τι αλλάζει σε προκαταβολή φόρου, τέλος επιτηδεύματος

Στο τραπέζι της κυβέρνησης φοροελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις όπως η μείωση της προκαταβολής φόρου, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και παρεμβάσεις για ενίσχυση της ρευστότητας με ορίζοντα το 2027

Μετά τα φυσικά πρόσωπα, η σκυτάλη των φοροελαφρύνσεων περνά στις επιχειρήσεις, με την κυβέρνηση να προετοιμάζει νέο πακέτο μέτρων με ορίζοντα το 2027. Στο επίκεντρο του σχεδιασμού βρίσκονται παρεμβάσεις που στοχεύουν στη μείωση των φορολογικών βαρών και στη βελτίωση της ρευστότητας, σε μια προσπάθεια να καλυφθούν τα πάγια αιτήματα της αγοράς.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μείωσης της προκαταβολής φόρου, μέτρο που θεωρείται «κλειδί» για την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων. Παράλληλα, στο τραπέζι βρίσκονται η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, η αύξηση του ακατάσχετου ορίου στους επαγγελματικούς λογαριασμούς, καθώς και αλλαγές στο φορολογικό πλαίσιο των ενδοομιλικών συναλλαγών.
Τι εξετάζεται ως προς τις φοροελαφρύνσεις

Ειδικότερα, το επόμενο διάστημα θα μπουν στο μικροσκόπιο:

1. Μείωση της προκαταβολής φόρου: Η μείωση της προκαταβολής φόρου αναμένεται να δώσει «ανάσα» στις επιχειρήσεις, καθώς σήμερα καλούνται να προκαταβάλουν έως και το 80% του φόρου που αντιστοιχεί στην επόμενη χρήση. Το μέτρο θα επέτρεπε σε μικρές και μεγάλες εταιρείες να διατηρούν περισσότερα κεφάλαια για την κάλυψη βασικών λειτουργικών αναγκών, περιορίζοντας έτσι τον κίνδυνο για αυξημένα «λουκέτα» στην αγορά. Παρά το υψηλό δημοσιονομικό κόστος, εκτιμάται ότι το «κούρεμα» στην προκαταβολή του φόρου θα έχει θετική επίδραση στην ανάπτυξη και τα δημόσια έσοδα σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

2. Αναμόρφωση φορολογίας στους επιχειρηματικούς ομίλους: Πάνω στο τραπέζι βρίσκεται σχέδιο για αλλαγές στη φορολόγηση των επιχειρηματικών ομίλων που θα εστιάζει στις συναλλαγές των θυγατρικών με τη μητρική εταιρεία. Μάλιστα, το οικονομικό επιτελείο προχωρά στην ανάθεση εξειδικευμένης μελέτης σε ιδιωτική εταιρεία, τα συμπέρασμα της οποίας θα αποτελέσουν την «πρώτη ύλη» για τη διαμόρφωση των επικείμενων νομοθετικών παρεμβάσεων. Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση, στόχος είναι η πλήρης «χαρτογράφηση» των συστημάτων φορολόγησης των μεγάλων επιχειρηματικών σχημάτων σε άλλες ευρωπαϊκές και διεθνείς οικονομίες, η ανάλυση του τρόπου τιμολόγησης των ενδοομιλικών συναλλαγών και η παρουσίαση λύσεων προσαρμοσμένων στις ανάγκες της ελληνικής αγοράς. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό της κυβέρνησης για εναρμόνιση με τα πρότυπα του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, αλλά και για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας ως επενδυτικού προορισμού.

Όπως σημειώνουν αρμόδιες πηγές, «η Ελλάδα οφείλει να διαθέτει ένα πλαίσιο απολύτως συμβατό με τις καλύτερες πρακτικές της ΕΕ, ώστε να παρέχει προβλεψιμότητα στις επιχειρήσεις και να περιορίζει τις “γκρίζες ζώνες” στις ενδοομιλικές συναλλαγές». Στο πλαίσιο αυτό, η Γενική Γραμματεία Φορολογικής Πολιτικής παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις προκειμένου το ελληνικό σύστημα να μην υστερεί σε σχέση με τα πιο εξελιγμένα ευρωπαϊκά μοντέλα. Η μελέτη θα επιχειρήσει να απαντήσει σε δύο κρίσιμα ερωτήματα: πώς πραγματοποιούνται και τεκμηριώνονται σήμερα οι ενδοομιλικές συναλλαγές και ποιο μοντέλο φορολόγησης ομίλων μπορεί να υιοθετήσει η Ελλάδα για να γίνει ταυτόχρονα πιο δίκαιο, πιο διαφανές και πιο ανταγωνιστικό το επιχειρηματικό περιβάλλον. Όπως διευκρινίζουν οι ίδιες πηγές, οι ενδοομιλικές συναλλαγές δεν αφορούν μόνο μεγάλους ομίλους ή εταιρείες, αλλά όλες τις επιχειρήσεις που είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα, μικρές εταιρίες που έχουν κοινό εταίρο ή κοινό μέτοχο με σημαντικό ποσοστό, κοινή διοίκηση κ.λπ. Έτσι μία εταιρεία μπορεί να αγοράζει, να πουλά, να δανείζει, να παρέχει υπηρεσίες ή να μεταβιβάζει δικαιώματα σε μια άλλη εταιρεία που ανήκει στον ίδιο όμιλο, οπότε αυτή η πράξη είναι ενδοομιλική συναλλαγή. Η Ελλάδα, δεν διαθέτει ακόμη γενικό καθεστώς ενδοομιλικής φορολόγησης. Με το νέο σύστημα, οι όμιλοι θα μπορούν να εξισορροπούν ζημίες και κέρδη εντός του ομίλου, μειώνοντας τον επιχειρηματικό κίνδυνο και ενισχύοντας την επενδυτική τους δυνατότητα, χωρίς απαραίτητα την ανάγκη των συγχωνεύσεων.

3. Κατάργηση τέλους επιτηδεύματος: Η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος αποτελεί πάγιο αίτημα της επιχειρηματικής κοινότητας, καθώς θεωρείται αντιαναπτυξιακός φόρος. Το τέλος επιβάλλεται κάθε χρόνο σε όλες τις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως κερδοφορίας, και βαραίνει ιδιαίτερα μικρές και μεσαίες εταιρείες. Η κατάργησή του θα μείωνε το κόστος λειτουργίας, θα ενίσχυε την ανταγωνιστικότητα και θα έστελνε μήνυμα στήριξης της επιχειρηματικότητας, καθιστώντας το ελληνικό περιβάλλον πιο ελκυστικό για επενδύσεις.

4. Ακατάσχετος επαγγελματικός λογαριασμός: Τέλος στους «κλειδωμένους» τραπεζικούς λογαριασμούς για τους συνεπείς οφειλέτες της Εφορίας σχεδιάζουν να βάλουν το υπουργείο Οικονομικών και η ΑΑΔΕ. Με βάση την ψηφισμένη ρύθμιση του 2019 το ακατάσχετο όριο των 1.250 ευρώ προσαυξάνεται με συγκεκριμένους συντελεστές ανάλογα με τον αριθμό και το ποσό των δόσεων που θα εξοφλούν οι οφειλέτες επαγγελματίες. Το ποσό του τραπεζικού λογαριασμού στο οποίο η Εφορία δεν θα μπορεί να «βάζει χέρι» θα αυξάνεται εφόσον ο οφειλέτης έχει ρυθμίσει τα χρέη του και έχει καταβάλει δύο δόσεις, έχει δηλώσει τον λογαριασμό για τον οποίο ζητά εξαίρεση από τις κατασχέσεις και πληρώνει εμπρόθεσμα τις δόσεις.

parapolitika.gr